JUBILEUMVERHALEN

Terugblik van een carnavalsdecennium

In 2009 werd de scepter door Prins Jorgos (Michiel Veenstra) overgedragen aan Prins Jubilas (Fred de Vries). De Oude Beurs zou nog maar 1 jaar beschikbaar zijn, dus moesten we opzoek naar een nieuwe locatie. Tijdens de Locatiecie avonden liepen de opties uiteen. Van een grote tent op het plein bij de bibliotheek (Middenmeer) tot een landbouwschuur in omgeving Middenmeer. In de laatste decemberdagen van 2008 ging de kogel door de kerk. Het Carnaval zou voortaan gaan plaatsvinden in de hal van ABService aan het eind van de Industrieweg in Middenmeer. Voor de Meerkoetelaars was deze verhuizing een flinke aderlating.

Het gereed maken van de zaal en het voorcafe in de Oude Beurs was in de loop der jaren een routineklus geworden. Waar in de Oude Beurs een vaste toiletgroep, een bar, muntenkassa, keuken, kleedruimtes, nooduitgangen, elektrisch vermogen, verwarming en een horecavergunning de normaalste zaak van de wereld waren was er geen van dit alles in een onverwarmde loods welke als machineopslag dient. De weken voorafgaand aan het 55e carnaval stonden in het teken van overleg met de gemeente en brandweer om in het bezit te geraken van de benodigde evenementenvergunning. Ook moest er veel PR gemaakt worden voor deze nieuwe locatie en dus kon de redactie ook in actie.

Nadat de AB-loods aan de Industrieweg enkele dagen voor het Carnaval was leeggeruimd werd zichtbaar welke een taak er was weggelegd voor de bouwploeg en hun geestelijk leider Gertjan Rasing. Dit was dus pionieren…. De wanden in het feestgedeelte van de hal bestonden uit stapels kuubkisten. De hoogte van het podium had toevallig eenzelfde hoogte als een kuubkist en werd afgewerkt met houten platen. De heftruck en accutol werden onmisbare werktuigen. De doeken die sinds jaar en dag wand en plafond van de Oude Beurs sierden vonden een nieuwe plek aan de Industrieweg. De garderobebar met kapstokken werd achterin de zaal neergezet, deze plek (zou later blijken) was verre van optimaal maar dit was de enige plek waar nog ruimte was. Er werd contact gezocht met de horeca in Middenmeer en Wieringerwerf. De tapvergunning voor de carnavalsdagen werd vergund aan Martine Bil en Wendy en Johan Hopman. Vanwege deze verregaande samenwerking werden bonnen gedrukt welke alleen tijdens het carnaval inwisselbaar waren. Langs de zijkant van de zaal werd de bar opgebouwd. Naast de loods werd een vrachtwagen met biertanks opgesteld en vond de snackwagen gretig aftrek om de inwendige mens te versterken na een avond flink polonaise lopen. Carnaval vieren was ok wat betreft de AB, roken was echter uit den boze. Dat liet de brandverzekering niet toe. Er gold in de Koetelburcht dus een officieel rookverbod welke lastig viel te handhaven. De enige beschutting voor de buitenroker was destijds de luifel van de snackwagen. De gerookte kip kreeg hier ook meteen een heel andere betekenis.

Op de carnavalsvrijdag bezochten de Prins, Hofdames, Raadsleden, Hofkapel en Dansmariekes de nieuwe carnavalslocatie. Een bijzonder moment met name voor de Hofkapellers en Dansmariekes welke voor het eerst hun nieuwe Koetelburcht betraden.

De aftrap van de eerste carnavalsavond vond plaats in de RK Kerk te Middenmeer, hier werd ter gelegenheid van het 55-jarig jubileum een oecumenische carnavalsdienst gehouden. Aansluitend trokken alle Meerkoetelaars en Meerkoetelarinnen naar de Koetelburcht op de nieuwe locatie. De Middenmeerse bezoekers moesten een kilometer verder fietsen, de gasten uit Wieringerwerf waren eerder op hun bestemming. Het carnaval werd voor de 55e keer als vanouds gevoeld en gevierd in de Wieringermeerpolder. Tijdens de evaluatie van het carnaval met de burgemeester, brandweer en politie gaf burgemeester Leegwater toe dat hij het feest met samengeknepen billen heeft gevolgd. Hij was immers verantwoordelijk voor de veiligheid van een evenement dat gewoon had kunnen plaatsvinden in een nog niet gesloten Oude Beurs. De Meerkoetelaars konden terugkijken op een geslaagd jubileum. De kiem voor een Carnaval zonder Oude Beurs was gelegd.

Van 55 naar 66

Het 55e jubileumjaar was in vele opzichten bijzonder te noemen. In de aanloop naar het jubileum is er door oud-raadsleden hard gewerkt aan de realisatie van een jubileumboek waarin alle facetten van het carnaval de revue passeren. Want zonder geschiedenis geen toekomst!. Het ‘Alaaf in de polder’ siert menig boekenkast. Deze Carnavaleske ‘Winkler Prins’ wordt gedurende de carnavalsdagen regelmatig opengeslagen om te zien wie er toen Prins was en welke hofdames er aan zijn zijde stonden.

Niet wetende dat dit de laatste keer zou zijn in hun tot ‘Koetelburcht’ omgetoverde Oude Beurs, werd in november 2008 door Prins Jorgos (Michiel Veenstra) de scepter overgedragen aan Prins Jubilas (Fred de Vries). Enkele weken later kwam het nieuws dat onze ‘Oude Beurs’ voorgoed haar deuren zou gaan sluiten. De Meerkoetelaars waren van mening dat een feestelijk jubileum niet samen kon gaan met het afscheid van de Oude beurs. Er werd naarstig gezocht naar een alternatieve locatie en in de laatste decemberdagen van 2008 ging de kogel door de kerk. Het carnaval zou voortaan gaan plaatsvinden in de hal van AB-Service aan het eind van de Industrieweg in Middenmeer.

Voor de Meerkoetelaars was deze verhuizing een flinke aderlating. Het gereed maken van de zaal en het voorcafe in de Oude Beurs was in de loop der jaren een routineklus geworden.

Waar in de Oude Beurs een vaste toiletgroep, een bar, muntenkassa, keuken, kleedruimtes, nooduitgangen, elektrisch vermogen, verwarming en een horecavergunning de normaalste zaak van de wereld waren was er geen van dit alles in een onverwarmde loods welke als machineopslag dient. De weken voorafgaand aan het 55e carnaval stonden in het teken van overleg met de gemeente en brandweer om in het bezit te geraken van de benodigde evenementenvergunning .

Nadat de AB-loods aan de Industrieweg enkele dagen voor het Carnaval was leeggeruimd werd zichtbaar welk een taak er was weggelegd voor de bouwploeg en hun geestelijk leider Gertjan Rasing. Dit was dus pionieren….

De wanden in het feestgedeelte van de hal bestonden uit stapels kuubkisten. De hoogte van het podium had toevallig eenzelfde hoogte als een kuubkist en werd afgewerkt met houten platen. De heftruck en accutol werden onmisbare werktuigen.

De doeken die sinds jaar en dag wand en plafond van de Oude Beurs sierden vonden een  nieuwe plek aan de Industrieweg. De garderobebar met kapstokken werd achterin de zaal neergezet, deze plek (zou later blijken) was verre van optimaal maar dit was de enige plek waar nog ruimte was.

Er werd contact gezocht met de horeca in Middenmeer en Wieringerwerf. De tapvergunning voor de carnavalsdagen werd vergund aan Martine Bil en Wendy en Johan Hopman. Vanwege deze verregaande samenwerking werden bonnen gedrukt welke alleen tijdens het carnaval inwisselbaar waren.

Langs de zijkant van de zaal werd de bar opgebouwd. Naast de loods werd een vrachtwagen met biertanks opgesteld en vond de snackwagen gretig aftrek om de inwendige mens te versterken na een avond flink polonaise lopen.

Carnaval vieren was ok wat betreft de AB, roken was echter uit den boze. Dat liet de brandverzekering niet toe. Er gold in de Koetelburcht dus een officieel rookverbod welke lastig viel te handhaven. De enige beschutting voor de buitenroker was destijds de luifel van de snackwagen. De gerookte kip kreeg hier ook meteen een heel andere betekenis.

Op de carnavalsvrijdag bezochten de Prins, Hofdames, Raadsleden, Hofkapel en Dansmariekes de nieuwe carnavalslocatie. Een bijzonder moment met name voor de Hofkapellers en Dansmariekes welke voor het eerst hun nieuwe Koetelburcht betraden.

[Groepsfoto op podium bij AB]

De aftrap van de eerste carnavalsavond vond plaats in de RK Kerk te Middenmeer, hier werd ter gelegenheid van het 55 jarig jubileum een oecumenische carnavalsdienst gehouden. Aansluitend trokken alle Meerkoetelaars en Meerkoetelarinnen naar de Koetelburcht op de nieuwe locatie. De Middenmeerse bezoekers moesten een kilometer verder fietsen, de gasten uit Wieringerwerf waren eerder op hun bestemming. Het carnaval werd voor de 55e keer als vanouds gevoeld en gevierd in de Wieringermeerpolder.

Tijdens de evaluatie van het carnaval met de burgemeester, brandweer en politie gaf burgemeester Leegwater toe dat hij het feest met samengeknepen billen heeft gevolgd.

Hij was immers verantwoordelijk voor de veiligheid van een evenement dat gewoon had kunnen plaatsvinden in een nog niet gesloten Oude Beurs.  De Meerkoetelaars konden terugkijken op een geslaagd jubileum. De kiem voor een Carnaval zonder Oude Beurs was gelegd.

Na een roemrucht 2009 met 55 jaar carnaval, zijn de mooie jaren en ontwikkelingen binnen de vereniging vereeuwigd in het ‘Alaaf in de polder’ boek. Hoewel het destijds als een afsluiting voelde van een mooi tijdperk, weten we inmiddels wel beter. De opvolgende jaren blijken een optelsom van veranderingen op allerlei vlakken en hebben het feest alleen maar populairder gemaakt zo blijkt.

In de Tuinzaal van de Maaier in september 2009 is het tijd voor Prins Jubilas (Fred de Vries), om de welbekende scepter over te dragen. Door middel van een absoluut discreet verkiezingsproces, waar je alleen als raadslid over mee kunt praten, is het na een lange zware avond voorzitter Leendert Koolen die als winnaar uit de bus komt.  Met gemengde gevoelens en een wat wisselende gezondheid neemt Leendert deze taak op zich. Vergezeld door hofdames Emma Koolen en Nienke Tjalma, hofmeester Michiel Veenstra en adjudant Ton van Oers gaat Prins Proost vooraan in de polonaise. Naast de hofhouding bestaat de Raad van Elf dit jaar uit de volgende personen: Bart Verbruggen, Nico Miedema, Bert de Jong, Stan Sturm, William Polle, Robert-Jan Blom, Arjan Bloothooft, Gert-jan Rasing, Martijn van Loon, Bert Hoogschagen Gido van der Meij, Fred de Vries en heeft Ramon Veldboer de lege stoel van Roel de Vries over genomen.

De sleutel wordt overgenomen van burgemeester Leegwater der Wieringermeer en het feest gehouden in de AB-hallen te Middenmeer. De raad prijst zich gelukkig met het hebben van een nieuwe locatie. Echter gaat de hoeveelheid werk om de zaal te kunnen voorbereiden op het feest niet in de koude kleren zitten. De Oude Beurs was zo gek nog niet wat dat betreft.

Leendert heeft helaas te lijden onder een heftige longontsteking en mag zijn prinsennaam er weinig eer aan doen. Dit wordt echter nog goed gemaakt, zo mag later blijken.

In carnavalsjaar 2011 treden 3 nieuwe raadsleden toe: Joop Groot, Gerrit ‘miauw’ Doppenberg en Wouter Lettinga. Plaats is gemaakt door Michiel, Bert de J en Arjan. Gekozen prins dit jaar: Bert Hoogschagen, alias Laagschagen ofwel Prins Minimus. Hofdames Janny van Langerak en Trudy van der Lee. Kortom, Bert werd letterlijk overschaduwd door zijn hofhouding. Om Bert toch een beetje zichtbaar te maken bij het carnavalspubliek was de bouwploeg zo origineel een vogelkooi voor hem te maken, die bij wijze van stunt tijdens de grote polonaise aan een hijsketting werd gekoppeld en bovenin de zaal werd gehesen in de AB-hal. Uiteraard wist de prins hier niets van. Ook is dit jaar de “Koet” geïntroduceerd. Door middel van een eigen muntensysteem maken we stappen in professionalisering en wordt het bestellen van drankjes een stuk aangenamer voor het publiek.

Jaargang 58, oftewel 2012, wordt door William Polle voorgezeten. Met ongeveer het tegenovergestelde postuur van zijn voorganger is Prins Maximus de origineel bedachte naam. Vergezeld wordt hij door hofdames Jorne Bos en Chantal van den Heuvel. Gert-Jan en Nico hebben plaats gemaakt voor Martijn van Boheemen, alias Tub, en Jeroen van de Velde als nieuwe raadsleden. Na 3x gebruik te hebben gemaakt van de AB-loods, wordt een nieuwe feestzaal in gebruik genomen. Ditmaal de loods van Ruud Vader, wederom aan de Industrieweg. Het criterium ‘carnaval hoort in Middenmeer’ maakt dat het zoekgebied klein is, en de geschikte plekken niet voor het oprapen liggen. Wel wederom een aanzienlijke hoeveelheid werk ter voorbereiding van het feest. Denk aan kisten, nooduitgangen, versiering, parkeerplaatsen en van alles nog meer om van een koude loods een gezellige feestzaal te maken. Vergeet niet dat de regels om de dergelijk feest te houden steeds strenger worden en daarom ook het vergunningentraject al een uitdaging op zich is.

Wat dit jaar extra bijzonder maakt is de gemeentefusie. Daarom is de sleuteloverdracht voor de eerste keer in het gemeentehuis te Anna Paulowna, onder de tijdelijke leiding van burgervader van Eijk. Vanuit de redactie is er een ludiek nieuw volkslied voor de nieuwe gemeente gemaakt. De tekst luidt: “ Het is in Anna Paulowna”

Nadat Prins Maximus over de schrik van het prinsenschap heen is gekomen, heeft hij direct maar afscheid genomen van de Raad van Elf.

Waar Leendert Koolen in het jaar 2010 niet echt heeft kunnen genieten, mag hij dit in jaargang 59 nog een keer over doen. Nu in volle gezondheid onder de naam Prins Pilsalot. Nieuwe toetreders zijn Roel Boukes (niet uit de Haukes, maar voor het eerst een raadslid uit Niedorp) en Peter van Haastrecht (gewoon krom). Ruimte is gemaakt door Maximus en Bart. Ook de Koelkrant evolueert steeds verder en daarom is vanaf dit jaar het redactionele gedeelte volledig in kleur.

2014 is het jaar van Stan Sturm als Prins Totelos. Nieuwe vlammen in de raad zijn; Jasper Beemsterboer, Thijs Esselink en Wim Sol.  Zowel laatstgenoemde als Peter van Haastrecht nemen beide plek in zowel de raad als de hofkapel. Dit lijkt prima te combineren. Plaats is gemaakt door Tub, Joop en Bert(je).

Of het nu de Prins was of misschien de algemene tendens, maar er lijkt vanaf dit jaar een kentering in de bezoekersaantallen. Met als hoogte-/dieptepunt zijn er op de zaterdagavond ongeveer 200 welwillende carnavalsvierders naar huis gestuurd. Een dergelijke chaos hebben we nog niet mee gemaakt. Het positieve aan het voorval is dat we kunnen concluderen dat carnaval populairder is dan ooit.

Na een schijnbeweging om te gaan stoppen met de carnavalsraad besluit Ramon Veldboer toch nog maar een jaartje langer te blijven. Dit soort dreigementen wordt zoals blijkt direct beantwoord met de meeste stemmen tijdens de prinsverkiezing. Als Prins Polygamus gaat hij daarom voor in de polonaise in 2015. De prinsennaam slaat op het feit dat er nu voor het eerst 4 hofdames aan de zijde van de prins staan. Daarnaast worden de nette zwarte gelakte schoenen geruild voor een paar rode exemplaren.

Nieuw in de raad zijn: Nick Zuidema, IJsbrand Kuipers en Mathijs Appelman. Plaats gemaakt door Stan, Martijn en Blommestein. Om taferelen op de zaterdagavond zoals afgelopen jaar te voorkomen, worden een week van te voren de zaterdagavondkaarten in de voorverkoop gedaan. Dit resulteert in een snelle verkoop en een extra gezellige avond in Café bij de Buren. Vanaf dit jaar zijn alle zaterdagavonden altijd volledig uitverkocht geweest.

Gerrit Doppenberg heeft in 2016 als Prins Stekilos de boel goed in de hand, maar een beetje gek is ‘ie wel. Nieuw in de raad zijn dit jaar: Mike van Wieren en Bas van der Geest. Plaats is gemaakt door Fred en Mathijs. Voor de sleuteloverdracht neemt burgemeester Nawijn de moeite om naar Wieringerwerf te komen. Na 2x Anna Paulowna wordt de inmiddels omgetoverde Cultuurschuur als vanouds dé locatie. Dit scheelt in reistijd voor zowel de vereniging als bezoekers van het tafereel, die meest uit de Wieringermeer komen. Voor Jeroen van de Velde de vuurdoop als adjudant. Deze taak wordt traditiegetrouw vaak door dezelfde personen (lees: beste sprekers) vervuld. Gerrit durfde dit te doorbreken door een keer niet het woord aan Ton of Fred over te laten.

Gido van der Mey heeft in 2017 de mogelijkheid zich van zijn snelste kant te laten zien als Prins Rapidos. Nieuw in de raad is Wouter Reijers. Plaats is gemaakt door Leendert. Als hechte groep ontstaan regelmatig kleine grappen en grollen onderling. Voor buitenstaanders is dit niet altijd even duidelijk. In de middenpagina van Rapidos is bijvoorbeeld een stukje darm te zien met een blindestok en donkere bril. Enkele weken voor het uitkomen van de Koetelkrant is bij de prins de blinde darm verwijderd.

In 2018 is Wouter Lettinga de warrige en gouden Prins Don Chaôt. Peter verlaat  de raad en maakt plaats voor Mark de Nijs. Na enig draaikontgedrag is Roel Boukes toch wel in de raad gebleven. In ruil om te mogen blijven zijn er allerlei opdrachten bedacht. Roel moet bijvoorbeeld dwars door de feestzaal met een doos komkommers naar de bar lopen. Vervolgens mag het publiek bij het inleveren van een komkommer een gratis drankje halen. De gevolgen spreken voor zich.  Raadslid Ramon zat wegens werk in het buitenland waardoor oud-raadslid Peter Boutkan als stand-in fungeerde.

Het jaar 2019 heeft Thijs Esselink, ondanks er tegen te hebben gevochten, verloren van het systeem. Hij gaat dat jaar als Prins Maxi-Gallus door het leven. Gezien zijn gezonde afkeer van vrouwen (-bemoeienis) kiest hij voor 4 hofmannen in zijn hofhouding. Doel hiervan is vooral choqueren. En dat is gelukt. Dit jaar is de  iameerkoetelaar-stunt gemaakt.  Een actie die de nodige aandacht heeft gekregen. Nieuw in de raad: Tim Groot en Wesley de Vries Plaats gemaakt door Roel Boukes en Gido van de Meij.

En daar zijn we dan. 2020. Een nieuw jubileum met een waardige prins. Gerrit en Wouter hebben plaats gemaakt voor Jelmer Wijman en Niels Laan. Dit jaar voor het eerst een camera die gedurende de hele voorbereiding en het feest zelf het doen en laten van de Raad van Elf vastlegt. We hebben er ontzettend veel zin in. 3x Alaaf en op naar de 77!

Universeel Meerkoetelaars Transmissie Station

Nu er in de aanloop van het 66 jarig jubileum met enige regelmaat teruggeblikt wordt naar opvallende gebeurtenissen, is het mooi om eens terug te blikken naar  één van de vele ludieke carnavaleske acties van de Raad van Elf.

Konden we vorig jaar nog genieten van de sublieme actie ‘Iameerkoetelaar’ langs de snelweg A7. De basis voor deze unieke en misschien wel mooiste stunt lag in de decennia daarvoor.

De bekende stunts weten we allemaal nog wel, waaronder ‘Katoenen Jan’ en de eerste paal voor het clubhuis op industrieterrein Robbenplaat.

Een minder in het oog springende stunt was de aankondiging van bouw van een UMTS mast naast de WEA in Middenmeer.

In die tijd, we praten over 2006/2007, hield dit voorgenomen plan de gemoederen bezig in Middenmeer. Men was nl. van plan om een 37 meter hoge UMTS mast te realiseren op het terrein van ‘Meliora’

Met name een aantal bewoners van de Kastanjelaan vormden hiertegen bezwaar. Onder aanvoering van de huidige ‘hoffotograaf’ Rien Hoekenga werd hier getracht ‘paal en perk’ te stellen. Bezwaarschriften werden ingediend en er werd een heuse handtekeningenactie op touw gezet.

Dit alles ging uiteraard niet onopgemerkt voorbij aan de Meerkoetelaars. Al snel werd er een ludiek plan gesmeed om hier op gepaste wijze bij stil te staan en een, op het oog, onschuldige stunt aan te koppelen.

Een raadslid had nog wel een stuk kabel ter dikte van een pols. Een ander raadslid zorgde voor forse ‘piketten’ om het toekomstige bouwterrein aan te duiden.

Ondertussen had de bouwploeg een heus aankondigingsbord getimmerd welke op de ‘bouwplaats’ gezet zou worden. Inmiddels had de Raad van Elf zich verenigd in MEBO bouw. Meerkoetelaars Bouw Onderneming.

En zo toog het bouwbedrijf op een schemerachtig tijdstip vroeg in de avond naar de locatie.

In allerijl werden de ‘piketten’ geslagen, de kabel ingegraven en het bord geplaatst. Het moet een lachwekkend schouwspel zijn geweest van de hoofdweg die er langs loopt. Na een hoop lol toog iedereen weer huiswaarts en in afwachting van,  hoe dit door de gemeenschap opgepakt zou worden.

Die euforie bleek van korte duur te zijn. Waar eenieder de volgende ochtend in afwachting was van de reacties op deze stunt, bleef het angstvallig stil. Dat was ook niet geheel vreemd, temeer het gehele ‘bouwterrein’ al opgeruimd was voordat het middag was.

De grote vraag tot de dag van vandaag is? Heeft de gemeente de spullen verwijderd, of was er destijds een overijverige ex-rijwielhandelaar die deze stunt op dat moment slecht kon waarderen…

Locaties; Van Oude Beurs naar AB naar Vader!

2009 was het jaar van het 55-jarig jubileum. Dit ging uiteraard groots gevierd worden, waarom dan ook niet een nieuwe locatie? De Oude Beurs zou immers nog maar 1 jaar beschikbaar zijn, dus het moest er toch een keer van komen. Maar waar dan?

Diverse locaties kwamen ter sprake; tijdens de Locatiecie-avonden liepen de opties uiteen van een grote tent op het plein bij de bibliotheek (Middenmeer) tot een landbouwschuur in omgeving Middenmeer. Of misschien bij Wieringerwerf, bij Bork? De voorkeur ging toch uit naar omgeving Middenmeer. Misschien was de manege geen gek idee, dus maar even kijken. De voorzitter ging samen met de Chef TD naar de Hoornseweg. Jan Kielstra en Dick Kramer wachtten ons daar op: veteranen ontmoetten de broekjes. Na een goed gesprek kwamen we tot de conclusie: locatie top, voorzieningen tekort. Verder zoeken dus.

Na een aantal weken kregen we via via te horen dat de AB Loods misschien een goede locatie zou zijn. Dus de stoute schoenen aangetrokken en gebeld. Jack Hogervorst was de vestigingsmanager die erover moest beslissen en tot onze verbazing keek hij er helemaal niet raar tegen aan. Een bezoek volgde: het zag er veelbelovend uit. Een paar kleine aanpassingen en het moest gaan lukken.

Nu de gemeente nog overtuigen. Samen met Bert Meijerink (BOA) de locatie bezichtigd, en na een aantal voorstellen hadden we een draaiboek en vluchtplan wat de goedkeuring kon wegdragen van de gemeente. Wat opviel tijdens deze periode was dat er bar weinig gemeenteambtenaren op de hoogte waren dat er (zo groots) carnaval gevierd werd in de polder. Met de toestemming van de gemeente konden we zaken verder gaan regelen: vluchtdeuren maken, buitenvoorzieningen zoals snackbar, toiletten, plaskruizen, rookruimtes en ook verkleedruimtes voor dansmariekes en Toeternietoe moesten geregeld worden. De horeca moest verzorgd worden: wie en hoe gaan we dat doen: de keus viel op Bij de Buren en de Detrabar. Een hekwerk moest er komen voor om de locatie heen, de buren moesten ingelicht worden enz. enz. Uiteindelijk moest het publiek het ook te weten komen, dus werden er diverse foto’s gemaakt en stukjes geschreven voor in de Wieringermeerbode. Kon de redactie ook eindelijk eens in actie komen…

Na de carnaval van 2011 gaf Gertjan Rasing het TD-schap over aan Robert-Jan Blom en hoorden we dat we een nieuwe locatie moesten zoeken. Bert Hoogschagen kwam met het plan om Ruud Vader te vragen. Deze reageerde positief. Omdat dit een nieuwgebouwde loods was, hadden we een digitale bouwtekening. Hier begonnen we een schaaltekening in te maken met hulp van onze autocadtekenaar (Gerrit), omdat de opdracht van Ruud Vader was dat hij in geen geval één schroef in zijn pand wilde hebben. Dus vielen we weer terug op de oude vertrouwde kuubskisten, die als een ruggengraat in de Koetelburcht aanwezig zijn. Toen de gemeenteambtenaar belde om een situatietekening op schaal, konden wij deze binnen 10 minuten afleveren op het gemeentehuis. De gemeenteambtenaar sloeg steil achterover, daar konden ze nog wat van leren…

Het eerste jaar waren we nog niet helemaal op de hoogte van de stroomvoorziening, dus hebben we wat sprintjes naar de stoppenkast getrokken om alles op gang te houden. Sindsdien hebben we een aggregaat…

Het mooie aan de locatie bij Vader is dat er overal goede watervoorzieningen zijn, er een fantastische vloer in ligt qua schoonmaken en de sanitaire voorzieningen oneindig. Bovendien worden we tijdens het opbouwen altijd getrakteerd op draaiorgelmuziek van Ruud en zijn favoriete spreuk: poep en pis, is het mooiste wat er is.

Het mooie na een week opbouwen is dat alles bij elkaar komt en er een fantastische feestlocatie tevoorschijn is getoverd. Prachtig dat je met een groep vrijwilligers zo’n professioneel feest kan neerzetten!

Het Haasje

Op zondagmiddag ging de Raad van Elf voorheen altijd lekker uit eten met de partners om het Carnaval tot dan toe te evalueren. Dat jaar zaten we in Schagen en moesten we het toetje wat sneller dan gebruikelijk verorberen. Wat was het geval?

In Wieringerwerf hadden de Exfulicanen hun jaarlijkse bijeenkomst waar een gedeelte van de Raad toch ook wel acte de présence hoorde te geven en het was al wat laat. Bij het verlaten van het restaurant was het al donker en werd afgesproken wie er door wie zou worden opgehaald om nog enigszins op tijd bij onze zustervereniging te arriveren. Uiteraard moesten die ook nog thuis hun carnavalspak aantrekken. Ton van Oers zou Leendert Koolen ophalen.

Bij één van de bruggen van de Schervenweg raakte hij een haas maar wist niet of die ook het haasje was. Bij Leendert aangekomen vertelde hij zijn rel(h)aas en werd er besloten om alvast een lege doos mee te nemen voor het geval dat de haas kon dienen als cadeau voor de Exfulicanen. Op de plaats delict aangekomen bleek dat de haas er parmantig maar wel erg stil bij lag. Hij werd in de doos gestopt en in de achterbak van de combi gegooid.

Nu ging het duo naar Erwin Hoogendijk die in Wieringerwerf aan de Venusstraat woonde. Deze ging achterin zitten. Toen hem werd gevraagd of hij even een Koetelkrant uit de doos achterin de auto wilde pakken deed hij dat dan ook zonder dralen. Toen in het donker zijn vingers in de doos tastten voelde hij al nattigheid. Pluisje had Erwin flink laten schrikken. Dit trucje werd later nog herhaald toen ook Peter Boutkan instapte.Vervolgens gingen de vier raadsleden met doos en inhoud naar het voorcafé van de Buren alwaar verzameld zou worden. Uiteraard mocht Martin van Wieren, de Prins dat jaar, het cadeau mee de feestzaal in tillen.

Tijdens dat loopje was hij toch wel benieuwd geworden naar wat er nou in die doos zat die hij onder zijn neus meedroeg. Met een hand wipte hij een flap van de doos open en zag twee reebruine ogen die hem aankeken. Van schrik liet hij de doos uit zijn handen vallen op de grond. De doos werd toch weer meegenomen en als cadeau overhandigd aan Rein Koolen, de voorzitter van Exfulica. Deze opende hem en trok Flappie aan zijn oren omhoog en bedankte de Raadsleden voor deze gulle gift.